رواية حورية رابح كاملة بقلم علياء خليل

و قولتلك شوفى حالى انتى تستاهلى حد يحبك متحاوليش مع حد مش عايزك يا نعمة متفكريش تمشى مشاوير لناس مش عايزة تمشى علشان خطوتين أنا بقولك كده علشان خاېف عليكى و عايز اشوفك مبسوطة

نعمة خرجت من الجناح و هى بټعيط من كلام رابح

حور تقوم من على السرير و تقف قدام رابح

رابح انتى كويسة ايه قومك من السرير

حور أنا سمعت كل حاجة يا رابح

رابح أنا

حور و و تنظر فى عيونه اشششش أنا عايزة اقولك حاجة أنا حسيت بوجودك 

جنبى و انا تعبانة و نظرة القلق اللى فى عينك دلوقتى عليا كل حاجة بتعملها علشانى يا رابح غيرتك و خۏفك عليا من اول مرة شوفتك فيها و انا كنت بحس دايما معاك بالأمان رغم انى مكنتش اعرفك كويس

رابح يعنى انتى يا حور بتحبينى

احمر وجهها و أخفت ابتسامتها و أخفضت رأسها

رابح رفع رأسها و هو ينظر فى عيونها پخوف لا يريد أن ينكسر قلبه فى يوم إذا قالت إنها لا تحبه ام أنه خائڤ من حبها

رابح بتردد قولى

حور و هى تقترب أكثر بحبك يا رابح لم تكمل و

رابح عمرى ما هسيبك يا

حور و انا كمان يا رابح

فاتت الايام و حور و رابح حبهم بيزيد اكتر و اكتر و خلفوا ولد اسمه احمد اسم توكسيك اوى عارفة بس معلش لايق على اسم رابح 

و فهد كمل دراسته و الټفت لمستقبله

و نعمة اتخطبت ب شاب اسمه ادهم و اهتمام خطيبها و حبه ليها خلها تعرف تختار صح و أن رابح مكنتش بتحب بس ببساطة هى اتربت معاه و حسيت انها متعلقة بيه

فى غرفة حور و رابح

حور على السرير و فى حضنها احمد بتنيمه

رابح ما تيجى اقولك كلمة سر 

حور بضحكة بدلع اتلم احمد بكرة وراه مدرسة لو قومت هيصحى

اقترب رابح منها و هو يهمس فى أذنها ببعض الكلمات جعلت حور تضحك

احمد بطفولية قام من تحت الغطاء بابا بتعمل ايه و شايل ماما كده ليه هى تعبانة 

رابح انت ايه صحاك مش كنت نايم كنت بحط لامك قطرة

احمد انا كمان عايز احط لريم زميلته فى الفصل قطرة

حور و رابح بصوا لبعض و ضحكوا

رابح قطرة ايه يا واد اوعى اومال لما تكبر صحيح طالع لابوك 

تمت