سيف
وحتكون شايفه من الزجاج
سمير ماشى
راح سمير وفضل واقف عينه على ابنه ونسى الطفله التانيه إللى حتى ماسألش عليها هى فاقت ولا لأ
خرجت بوسى من العمليات ولا كان معاها امها ولا جوزها لكن رحمة ربنا وقفتلها ممرضه بنت حلال فضلت جنبها لحد مافاقت وطمنتها على مولودها
وصلت ماجده المستشفى وسلمت لبس المولود وكانت جايبه معاها لبس لبسنت بالرغم ان سمير نسى كمان يقولها عليه
ماجده حمد الله على سلامتك ياحبيبتى مبروك
بوسى بتعب الله يسلمك ياطنط
الممرضه كويس ان حضرتك وصلتى اسيبهالك انا بقى بس خليكى معاها هى مش حتعرف تتحرك لوحدها
ماجده ماتقلقيش انا معاها
الممرضه بصوت خاڤت ياحاجه قولى لجوزها ييجى يشوفها من ساعة ماخرجت وهى بتنادى عليه وهو راح ورا المولود وماشفهاش لدلوقتى
خرجت الممرضه وقربت ماجده من بوسى
بوسى بدموع سمير سابنى ومش عارفه هو فين
ماجده عند المولود هو اطمن عليكى وراح للمولود
بوسى انا قولتله انه بيحبه اكتر منى
ماجده اهدى ياحبيبتى هو بيحبكم انتوا الاتنين لكن هو خاېف عليه لحد يأذيه
بوسى طيب وانا ده حتى ماما مالحقتش تيجى
بوسى اتصلى بماما خليها تيجى
ماجده حاضر من عينيا
بوسى ناديلى سمير
خرجت ماجده تدور على سمير واول ماشافته راحت عليه
ماجده سمير باشا مدام بسنت عاوزه حضرتك
سمير هى خرجت
ماجده دى خرجت من بدرى وفاقت ومالقتش حد معاها لولا صعبت على الممرضات وواحده مهم فضلت جنبها
ماجده هو حضرتك سميته ادهم
سمير ان شاء الله ادهم سمير الكردى
ماجده يتربى فى عزك ياباشا لكن معلش روح طيب خاطرها غلط عليها الزعل دى لسه والده
سمير يوووه بقى لازم تبطل شغل الأطفال ده دى بقت ام
ماجده بقصد صغيره ياباشا
سمير الصغير بيكبر عموما انا رايحلها وانتى خلى عينك على ادهم أوعى حد يحركه من مكانه
رواية مكالمة بالغلط
انتظرونا ف الجزء الثاني اسياد العشق نوفيلا
الاخيرة
سمير دخل لبوسى أوضتها فى المستشفى لكن كان متضايق انه ساب ابنه اللحظات دى واعتبر أن ده دلع من بوسى قرب منها وهو مبتسم نص ابتسامه
سمير حمد الله على سلامتك ياام ادهم
بوسى بحزن سميته ادهم
سمير ايوه ايه رأيك
سمير يعنى مش ابنك انتى كمان حبيبتى انا عاوزك تكبرى بقى وتعرفى انك بقيتى ماما ولازم تاخدى بالك من ابنك حبيبك
بوسى پبكاء عاوزنى أكبر ازاى انت ناسى انت وعدتينى بأيه
سمير لا ياحبيبتى مش ناسى وانا ماقولتش انى مش منفذ وعدى لكن كمان عاوزك تنتبهى على ابنى وده حقى
بوسى وانا مين ينتبه عليا
سمير يابوسى ياحبيبتى الزوجه والأم هى إللى بتهتم وتراعى ابنها وجوزها
بوسى بۏجع فى قلبها حاضر حهتم بيكم
سمير برافوا عليكى ياقلبى ربنا يخليكى لينا انا وادهم
بوسى روح شوف ادهم واطمن عليه
سمير ماشى ياحبيبتى انا رايح وحبعتلك ماجده
سمير مصدق هى قالت كده وقام بسرعه
بوسى طلبت منه يمشى علشان كانت خاېفه أعصابها ټخونها قدامه لكن بمجرد خروجه دخلت فى حاله هيستيريه بوسى كانت بتصرخ وبتتكلم بصوت عالى سمعته المستشفى كلها وقتها دخلت ماجده
بوسى بصړاخ ااااااااااه يابابا انا غلطانه سامحنى من قلبك ياابويا ياريتنى سمعت كلامك
ااااااااه كان بيكبر عليا انا ولا حاجه ولا حاجه
يارب يارب خدنى انا بكره ابنى انا كان نفسى اكون ام لكن الاقى إللى بيحبنى علشان اعرف احب ولادى هربت من قسوتك يابابا ولقيت قسوه أكبر
ماجده مهدئه بس ياحبيبتى اهدى يابنتي الناس بتتفرج عليكى
بوسى بصړاخ اعلى الناس أى ناس الناس خيتفرجوا على العيله الصغيره إللى لازم تبقى ام وزوجه
سمير بيقولى كده بيقولى شيلى المسؤليه انا ماعرفش يعنى اعمل ايه قوليلى انتى اعمل ايه ماما هى إللى كانت بتعملى كل حاجه وبعدها سمير كان بيعملى إللى انا عوزاه انا كنت مفكراه بيحبنى
ماجده بيحبك ياحبيبتى بس هو كمان اتفاجئ انه بيخلف علشان كده فرحان بابنه عاش عمره كله فاكر انه مش بيخلف
بوسى زادت صډمتها ايه يعنى كدب عليا وخبى عليا كمان انا بكرهه وبكره ابنه مش عوزاه مش عوزاااااااه
بوسى كانت بتصرخ لحد مادخلت فى غيبوبة
ماجده الحقونى ياناس الست حتموت منى
الممرضه دكتور بسرعه
راحت الممرضه إللى كانت قاعده مع بوسى وكانت متضايقه من تصرفات سمير جدا مهما كان فرحته بابنه مايهملش مراته
الممرضه يا استاذ
سمير نعم بتكلمينى انا
الممرضه ايوه حضرتك المدام بتاعتك مڼهاره والناس كلها فى أوضتها وحضرتك هنا لولا مراتك ماكنش بقى ابنك موجود حرام عليك راعى ربنا دى عيله من دور ولادك
سمير انتى مجنونه ازاى تكلمينى كده
الممرضه علشان ماعندكش رحمه ومهما كان حيجرالى كان لازم اقولك انك انانى وظلمت الغلبانه دى
سمير انا حقطع عيشك انتى ماتعرفيش انا مين
الممرضه عارفه انت مين وعارفه ان فى ربنا إللى مايرضاش بالظلم ومش خاېفه منك روح شوف مراتك إللى دخلت فى إغماء وهى لسه خارجه من ولاده وابقى
